η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της


Δεν θέλω μέλλον και ναρκωτικές ελπίδες

τώρα

να σκάσουν τώρα οι μπόμπες στα κρανία

η γλυκιά

μάνα φωτιά να καταφάει τα κουρέλια τον

φυματικόν αέρα τα γυαλιστερά

αυτοκίνητα

τώρα

το φοβερό νερό να παρασύρει

τούτη τη χώρα προς τη θάλασσα.

Λαμπιόνια αναβοσβήνουν πλήκτρα

ακούγονται

οι έφηβες λέξεις μαραθήκαν

απο τα στόματα των ανθρώπων

βγαίνουνε μόνο κέρματα φυσαλίδες αριθμοί.

Δωμάτια διάδρομοι πάλι δωμάτια γραφεία

φως που μυρίζει φορμόλη.

Χόρτασα λόγια κι άλλα λόγια

συσκέψεις εισηγήσεις αυτοκριτικές

οι μεγάλοι ηγέτες που σήμερα χειροκροτούμε κι αύριο θ’αναθεματίζουμε χόρτασα.

Θέλω να δω την πτώση των μεγάλων κρατών

ισοπεδωμένα τα γιγάντια εργοστάσια όπλων.

Ωρα μεγάλη που θα

μουδιάσει το χαμόγελο στα χείλη των εμπόρων

θα φανούν οι σκελετοί των μεγάλων σπιτιών οι πισίνες

θα ξεραθούν

οι δρόμοι πάλι θα γεμίσουν σιωπηλούς

εκατομμύρια σιωπηλούς

σαν έκρηξη.

Πόλεμος,

ναι Σκοτεινέ

πατήρ πάντων πόλεμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης