η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Σαν Κρυμμένος Σκορπιός

Τυλίγουμε με το σκοτάδι της νύχτας τις μέρες που χάθηκαν,

επιβιώνουμε στη σκιά της συνηθισμένης ζωής,

ταξιδεύουμε σε άγνωστες πόλεις αναζητώντας μια υπόγεια «έξοδο κινδύνου».

Τριγυρίζουμε στις άδειες πλατείες, τα κέντρα πληροφορίας,

τις διόδους διαφυγής… Κρυμμένοι από την κυβέρνηση

και τα mass media σε κολεκτίβες ψηφιακής κουλτούρας,

ηλεκτρονικά ηχοτοπία και ψηφίδες εξεγερσιακής θεωρίας…

Ανακατεύουμε αμφεταμίνες με αλκοόλ,

έκσταση με τροπικά κοχύλια,

l.s.d. με ανεκπλήρωτες ελπίδες

και μεξικάνικη μαριχουάνα με τα ξεχασμένα παιδικά μας όνειρα,

δημιουργώντας τους μύθους της μελλοντικής αντικουλτούρας…

Διωγμένοι… Καταδιωγμένοι στις παρυφές του δυτικού πολιτισμού

προσπαθούμε να θυμηθούμε

τα παλιά ριζώματα, τις ξεχασμένες ιστορίες, τις αρχαίες μας ήττες,

εκείνους που χάθηκαν και κρεμάστηκαν και βασανίστηκαν

από βασιλιάδες, φεουδάρχες, αυλοκόλακες, αποικιοκράτες,

πρωθυπουργούς και κυβερνήτες

μες στους αιώνες…

Ταξιδεύουμε στην ράχη ενός τοξικού ερπετού

που γλιστράει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα χνάρια της ιστορίας.

Γενοκτονίες τραντάζουν τους εφιάλτες μας

καθώς κυλάνε μπροστά από τα μάτια μας

παραμεθόριες συγκρούσεις, επιθέσεις αυτοκτονίας,

εξαφανίσεις, απαγωγές, φυλακίσεις,

μαζικές δολοφονίες αμάχων πληθυσμών από κρατικούς στρατούς,

πόλεμοι θρησκειών, επεμβάσεις ειρηνιστικών στρατευμάτων.

Ταξιδεύουμε σε μολυσμένα ποτάμια, σε επικίνδυνα χημικά απόβλητα

ραδιενεργές ζώνες, στρατιωτικοποιημένες υπεραγορές,

αστυνομευμένες περιοχές, καμένα δάση,

μολυσμένες λίμνες, νεκρές αγροτικές καλλιέργειες

Τα πνευμόνια πονάνε στο σκοτάδι από αγωνία

και ο δηλητηριώδης άνεμος της ανάπτυξης σκοτώνει

τις ελπίδες των ανθρώπων της Γης…

Ταξιδεύουμε στην ράχη της ιστορίας σαν χιλιάδες κρυμμένοι σκορπιοί

καθώς η ιστορία παλεύει με απεγνωσμένες κινήσεις

να συρθεί προς την σιωπή του απείρου.

Μια αμυδρή υπόκωφη ιαχή σκοτώνει τον υπάρχοντα κόσμο

και γεννά νέους κόσμους

Πράκτορες του Χάους,

δηλητηριώδεις προφήτες της γενικευμένης πυράκτωσης,

βάζοντας σε πράξη τις πιο τερατώδεις δράσεις ανυπακοής

δοκιμάζουμε σε χιλιάδες σημεία

τις αντοχές του χάρτη πληροφορίας των εξουσιών.

Επανατοποθετώντας με διαφορετικούς όρους

τον άνθρωπο στο πνεύμα της μηχανής

εκμεταλλευόμαστε τις δυνάμεις παραγωγής για χάρη της καταστροφής,

της αδράνειας, της αντίδρασης, της ξεκάθαρης άρνησης

Προσμένουμε κρυμμένοι στις σκιές όπως ο δολοφόνος ή ο κλέφτης,

καραδοκούμε τις στιγμές που ο μέσος άνθρωπος θα εφεύρει ξανά

τους τέλειους τρόπους

για να κατασπαράξει τους κυβερνήτες της δικιάς του εποχής

Ηλεκτρισμένες γιορτές και συγκρούσεις με τη αστυνομία,

καταστροφές καταστημάτων και καμένα αυτοκίνητα,

καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων και δημόσιων χώρων

στέλνουν προς όλους το σήμα μιας ευχής και μιας δυνατότητας.

Καθώς η θάλασσα ξερνάει πετρέλαιο και λιωμένους πάγους,

καθώς τα παιδιά ουρλιάζουν πεινασμένα

στις παρυφές του γνωστού μας κόσμου,

καθώς οι πυροβολισμοί του στρατού κατοχής ακούγονται μες στο σκοτάδι,

και η αεροπορία του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής βομβαρδίζει το Αφγανιστάν,

την Υεμένη, το Κανταχάρ, τη Βασόρα, τη Γάζα, την Τεχεράνη,

καραδοκούμε κρυμμένοι στις μαζικές εξεγέρσεις και τις σιωπηλές διαμαρτυρίες

γνωστοί ανάμεσα σε αγνώστους στις βίαιες διαδηλώσεις,

μελαγχολικοί αρνητές της κυρίαρχης κουλτούρας, της μαζικής εκπαίδευσης

και της βιομηχανίας διασκέδασης,

οργισμένα παιδιά ενός κόσμου που ταξιδεύει στην άβυσσο

Καθώς η τυφλή υπακοή γεννάει ανισότητα

και η σκέψη του τρόμου της επιβίωσης γεννά την ανάγκη για ασφάλεια,

τα κανάλια της καπιταλιστικής προπαγάνδας

εμπορεύονται ψευδαισθήσεις στα συνηθισμένα μικροαστικά διαμερίσματα…

Καθώς τα εκλογικά αποτελέσματα,

οι εμπορικές στατιστικές,

οι κοινωνικές μελέτες

και οι οικονομικές προβλέψεις βεβαιώνουν την ανυπαρξία μας

εμφανιζόμαστε ξαφνικά σαν καταιγίδα,

σαν κεραυνός που χτυπάει την Γη απ’ το διάστημα

και εξαφανιζόμαστε ξανά περιπλανώμενοι,

χαμένοι μέσα στην έκσταση των στιγμών, την αυτοστοχαστική ενατένιση,

τις ερωτικές ιστορίες, τα καινούργια σχέδια νυχτερινών επιθέσεων

και τους δαιδάλους της υπόγειας κουλτούρας

Ταξιδεύουμε σαν κρυμμένος σκορπιός στην ράχη ενός τοξικού ερπετού

που γλιστράει με ιλιγγιώδη ταχύτητα

στα γεγονότα, τις κραυγές, τις εμμονές, τις δόξες και τις αποτυχίες

του ανθρώπινου κόσμου…

Οθόνες, μόντεμ, μόνιτορ, ενισχυτές,

συχνοτικοί λογάριθμοι, τυπωμένες σελίδες,

ψηφιακές συνδέσεις, ψηφίδες σκέψης, καλωδιακές συνιστώσες,

συναρτήσεις του απείρου, χαοτικές συνευρέσεις, μαθηματικά της αντίδρασης,

θεωρίες αντιδογματικών εξεγερμένων

δηλητηριάζουν τον υπάρχοντα κόσμο

με επικίνδυνους ιούς από τα σώματα χιλιάδων ερωτευμένων ανθρώπων

λυσσασμένων για Ζωή και Ελευθερία

Κάνουμε τα γυμνά σώματα μας

σελίδες λευκές για να ζωγραφίσουν τα παιδιά την Ιστορία του κόσμου

Το δηλητηριασμένο φλεγόμενο σώμα μας

γεννά το κεραυνό που θα κάψει τις αρχαίες μας πόλεις,

σελίδες λευκές για να ζωγραφίσουν τα παιδιά την Ιστορία του κόσμου.


Τάσος Σαγρής/ Κενό Δίκτυο
http://voidnetwork.blogspot.com


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης