η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

"Αποτύχατε!" (Κουρκούλη Νικ. Άννα)

-Ουσίες!
Αποτύχατε! Τρείς βαθιές τζούρες από τούτο το νοτισμένο αέρα και οδηγούμαι στην αιώρηση των παραισθήσεων, μεμιάς. -Άνδρες! Αποτύχατε! Από καταβολής εαυτού, ερωτευμένη με την βαριά ομίχλη πάνω απ΄την ασάλευτα θλιμμένη θάλασσα, και πού περίσσευμα μελαγχολίας για σας;; -Ήλιε! Απέτυχες! Μόνο παιδιά ζητούν να λούζονται απ τις καυτές αχτίδες σου. Γυναίκα που μαθήτεψε στο σπαραγμό συγκινείται μόνο απ τα αγκομαχητά της φύσης που σαν προδομένη νύφη, εκπνέει υγρασίες και ομίχλες
απ τα φαρμακωμένα σωθικά της. -Έρωτα! Απέτυχες! Τούτη η εικόνα του βουρκωμένου ουρανού με μαγεύει πιότερο. Πιότερο κ απ τη ζωή. -Ζωή! Χρωστάς! Ναι! Χρωστάς την λίγη ομορφιά σου σε τούτα τα σύννεφα που σε καταδέχονται και τη μικρή αξία σου σε τούτη τη βροχή που έρχεται..

ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ (Κιόρογλου Σοφία)

Προχωρώ Μπροστά και Ακάθεκτα
Μια Αέναη πορεία Αυτονομίας
Τελικός Προορισμός ο στόχος «Καταξίωση».
Ακόμη κι όταν Κουράζομαι να περπατώ
Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου
Την σημασία Επίτευξης του Στόχου.

Συνεχίζω να Επαναλαμβάνω
Μια Ζωή το ίδιο σενάριο
Λέγοντας τα ίδια λόγια:

«Δίχως να Ζω μα μόνο να Επαναλαμβάνω»

ΠΥΛΗ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΥ (Τυπάλδος Δ.Θ.)

Έρχομαι κοντά σου σαν λύκος να κατασπαράξω την καρδιά σου 
Στους αστραγάλους σου σωριάζομαι σαν νεκρό περιστέρι 
Καμηλιέρης στην όαση Σίβα διπλώνω το σαρίκι μου 
ευχή στην αμμοθύελλα του κοσμικού αφορισμού
Τρέχοντας ανακαλύπτεις την αξία τού να βαδίζεις

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης