η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

ΣΤΑΓΟΝΕΣ (Φαίη Ρέμπελου)

Σταγονίδια τα μόρια του ιού στον αγέρα
Σταγονίδια.
Σταγονίδια στους αστικούς ωκεανούς οι μοναχικοί άνθρωποι,
άνοιξη δίχως αποσκευές, παρέες και προεκτάσεις
στους δρόμους.
Σταγονίδια.
Σταγονίδια τα δάκρυα που με πλημμυρίζουν,
δεν χωρούν εδώ άλλα'
το μαρτύριο της σταγόνας,
σταγονίδια.
Σταγονίδιο και η χαρά μου, που μάταια περιμένει κι άλλες σταγόνες
να αντέξει, να μη σβηστεί.
Ένα μικρό, αδύναμο σταγονίδιο.

"Όσο μπορείς" του Κ.Π.Καβάφη

Οι ποιητές της ομάδας "ποίηση στην εποχή της εκποίησης" αποδίδουν το ποίημα "Όσο μπορείς" του Κ.Π.Καβάφη. Μοντάζ και video edit: ομάδα Glitch_A
https://www.youtube.com/watch?v=Hqwd6Xc-3l8


ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ ΜΥΣΤΙΚΟ (Β.Α.)

Τ’  Απρίλη σμίγει η ψυχή με τ’ ουρανού τα φρύδια
που απόψε αργά γυρίζουνε σε γάλανο ουρανό
πάνω από πολυχρώματα των οριζόντων φίδια
νιογέννητα  στο γέρικο της φύσης δειλινό.

Και μια γρια τρελούτσικη μονολογάει παρέκει
τραγούδι  βρυσοτράγουδο  χυμένο στον καιρό
αγράμπελη για σκέπη της μες στα μαλλιά της στέκει
στον κόρφο της δυο σπούργιτα στήσανε το χορό.

Κι από την κάτω ποταμιά απόηχο αφήνει
καμπάνα γέρος που χτυπάει του χρόνου ζαραλής
βέλασμα ένα μοναχό στα λόγγα μέσα σβήνει
κι ένα άλλο από φτωχικό απόμακρης αυλής.

Κι ύστερα οι ήχοι χάνονται μες του Κυρίου τα Πάθη
τ’ αηδόνι την Ανάσταση Κυρίου διαλαλεί
κόβονται οι λίγες φωταυγές με του Έσπερου τη σπάθη
αρχαίο ένα μυστικό κοντά του με καλεί. 

Ταραγμένοι (Στέλλα Βατίστα)

Περιπλανώμενοι περιπλανημένοι κάτοικοι γης που μας φοβήθηκε Μάγισσες και χαρτορίχτρες που μιλούν με τα’ άστρα, συμβουλάτορες, φωτογραφίζουν ψυχές και αύρες αναζητώντας ανήμπορα γιατί ….. μονοπώλιο η τεχνολογία, λογική καρτεσιανής λογοκρισίας στα χέρια «εκλεκτών»…. χρεωκοπία θλιβερή σαν χαμαιλέοντες να δικαιολογούμε την ύπαρξή μας ιδέες και πραγματικότητα, ανάμεσα σκιές παραμονεύουν σαν σκέψεις γερασμένες.

ΑΠΥΡΕΤΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ (Αντώνης Μπουντούρης)

Πράγματι
το πένθος αν τραβήξει ως το τέλος
υπάρχει ελπίδα να μας εξαγνίσει.

Για να φανεί στο βάθος η πολιορκία.

Του παράφορου κύματος η σπρωξιά
που τσάκισε ανέμελους γλάρους 
και βεβαιότητες.

Η θερμοκρασία των πολλών παραμένει σταθερή.
Η ανταλλαγή σιωπής το νέο νόμισμα.
Η βασιλεία του Ιδιωτικού το πολίτευμά μας.

Το Τέρας της Αδηφαγίας λένε πως θα μείνει
Απύρετο ακόμη για καιρό.
Ο εφιάλτης της Ανάπτυξης διασωληνωμένος.
Ο ασεβής Ερυσίχθονας αποκρουστικός
θα τρώει τις σάρκες του.

Οσο πλαταίνει η εξορία μέσα μας
η Φύση βρυχάται.

Το αλώνι στενεύει.

Ο χορός αργεί.
Μα θάρθει.

Κι οταν έρθει
γοργά θ΄αγκαλιαστούμε και θα
σμίξουμε στον κύκλο.
Ασφαλείς.

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης