η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

ΘΑΛΠΟΣ (Αντώνης Μπουντούρης)

Όσοι μαθαίνουν εύκολα τη γλώσσα του χειμώνα

Ας μπουν


Ν΄αγγίξουν το ζεστό σπονδικό σκεύος

για τις προσευχές

Επιτρέπεται.

        

Μαυροντυμένα αινίγματα μόνο να μην πουν

κι ελπίδες να μη μοιράσουν

Απαγορεύεται.


Αντώνης Μπουντούρης -απο την ποιητική συλλογή ΕΚΜΑΓΕΙΑ ΑΝΕΜΩΝ-2029 Εκδόσεις Κουκκίδα

Εν Οίδα Ενσώματος (Νίκος Τερζής)

 «Εν Οίδα ότι Ουδέν Οίδα»

Αίφνης Χειροκρότημα Αιώνων

σκέπασε του Σωκράτη τη Φωνή:

«… και ουδέν μελέτησα»

 

Εν Οίδα ότι άλλος έχει τη Χάρη

κι άλλος το Παγκάρι

 

Εν Οίδα ότι «Μεταβάλλον Αναπαύεται» ο Λογισμός

αν όχι της Τραπεζικής Θυρίδας ο Λογαριασμός

 

Εν Οίδα ότι Τίποτα δεν πάει Χαμένο

ακόμα και Κατουρημένο

 

Εν Οίδα, ότι στην «Έρημη Χώρα» η Χλωρίδα

φύεται στου Τελαμώνιου Αίαντα

τη θαμμένη επταβόδινης επένδυσης Ασπίδα

 

Εν Οίδα ότι η μόνη Δί-κροκη Αμαρτία

ονομάζεται:

1. Ανία

2. Απληστία

Εκκινεί θρασύδειλα εκ του Ανθρωπάριου

– άλλοθι έχουν γνωστού Τροπάριου –

εξαπλώνεται υποχθόνια με τερατώδη Ευωχία

ανθρωπόμορφου Μεγαλοκαρχαρία

 

Εν Οίδα ότι Αν-Άπειρος είναι ο Θεός

δεν μπορεί να’ χει Αυτογνωσία

 

Εν Οίδα, ότι Θεός είναι η Σκέψη

Άλλοτε σαν Καταιγίδα

Κι άλλοτε σαν Φαλαινίδα

Ψυχανεμίζεται Χαμένες Ατλαντίδες

Πλοηγός «Συλλογικού Ασυνείδητου»

Τεθλασμένη Ηλιαχτίδα

 

Εν Οίδα ότι Τέχνη Αληθινή

δεν είναι εκείνη που εξηγεί

το Νόημα δεν καταδίδει σαν Ρουφιάνα

ούτε φέρνει σε μια ολόκληρη γενιά

«τα πιο βαθειά Χασμουρητά»

 

Εν Οίδα ότι άλλο Κιάτο

– Ελεγκτής Τρένου Αναγγέλλει –

κι άλλο Πιάτο

στην εποχούμενη Ενύπνια Λιχούδα μαντάμ Τσιφόρου

προβάλει Μαγική Εικόνα παρ’ ελπίδα

ευωχούμενη επί Πιάτου μία Αφράτη Συναγρίδα

 

Εν Οίδα ότι δεν Οίδα

πόσα Απίδια πιάνει ο Σάκος

πόσα Φίδια χωράει ο Λάκκος

σε τι απροσμέτρητο βάθος βρίσκει

η Πτώση του Ανθρώπου Πάτο

 

Εν Οίδα ότι στις Άπειρες Εκδοχές του Αριθμού Τρία

βρίσκεται πάντα η Διαλεκτική Σύνθεση και η Συν-Ουσία

η ενότητα του Ανθρώπου με τη Φύση

 

Εν Οίδα ότι το Κώνειο Ελιξίριο πικρό

είναι του Σωκράτη προς Αόρατη Πατρίδα

Αψηφώντας Εξουσίες

Σφυρηλάτησε στους Νέους Σικάτες Απορίες

Περιέλουσε Παγιωμένες Πεποιθήσεις

Περιλάλητες Ανέμπνευστες Τεμπέλη Ρήσεις

Πως τάχαμ δήθεν «η Ζωή είναι Μικρή»

στου Δικαιόπολη το Φιλειρηνικό Τσαρδί

 

Αλλά δες, από Άμβωνος ο Τσιόδρας ψάλλει πληροφορεί

της Δυναστείας βαραίνει η πιο πρόσφατη Απειλή

στεφανώνει την Κορώνη, μας μαντρώνει στη Μεθώνη

ο ιός με την Κορώνα κι ο Λοξός με τη Βελόνα

σύναψε μετά του Θηρίου Συμμαχία Εμβολίου

 

Εν Κατακλείδι σε Άπατη Λίμνη πετώντας το Κλειδί

Εν Οίδα εκφρασμένο παιδιόθεν Αγγλιστί

Ανυπερθέτως Προτροπή Μπαλάντας Αντηχεί:

 

«The rules are to be broken

At last the love words to be spoken»

 

Νίκος Τερζής [εν Μυτιλήνη μετά Συγχωρήσεως >>Αύγουστος 2020]

Η ΠΟΛΗ (Φαίη Ρέμπελου)

Άσχημη πόλη

όμορφα φτιασιδωμένη

ακατάλληλη για ενηλίκους ώστε

πέρα απ' τις πολύχρωμες λάμπες

στις γέφυρες,τα κάστρα και τις πέργολες

να μην φωτισθεί ποτέ.

Άσχημη πόλη που καιροφυλαχτείς σαν άγριο κοράκι για όσους θα σηκώσουν κεφάλι κι ανάστημα..

Ένα πέπλο ομίχλης φοράει την πλάνη σου,

τα κύματα της θάλασσας σκεπάζουν τον λόγο.

Όχι πια πετριές στη λίμνη σου

η' αφρούς στο σιντριβάνι.

Τ' όνειρο των ανηλίκων τέκνων σου

να φύγουν μακριά.

Άσχημη πόλη,

είμαστε πλέον κάμποσοι

που δεν κάνουμε για σένα:

Είμαστε γυμνοί

και ζωσμένοι με πυρομαχικά

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης