η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Περνάς

Μέσα απ' της πόλης
τα στενά περνάς,
πόνο κι ανάσες
και χαρές
μετράς...
τ' αρχαίον κάλος
με τον τωρινό καημό
μπλεγμένα,
κάποια χαμόγελα
κρυμμένα....
να βρεις αλήθεια,
πρέπει να το ψάξεις,
κάτω από
μαλλιά βαμμένα
κι από μπότοξ
στις ρυτίδες,
πονάει η αλήθεια
κι άμα ρωτήσεις,
ψάχνουν
πολλοί να τηνε βρουν
μα εσύ λες πως την είδες...

ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Πιάστηκε μυστικά το φεγγάρι
-για λίγο -
στα σιδερένια πλέγματα της νύχτας .
Και οι κραυγές των σκυλιών
σκέπασαν την πίκρα των εραστών.
Έσβησε η αγάπη  
στους λάκκους των χοιροβοσκών,
αργά το δειλινό …
Και απέμειναν τα σήμαντρα
σκουριασμένα στους ξεχασμένους ναούς
να θυμίζουν μακρινές δόξες
νικημένων βασιλείων …
Μάταια περίμεναν οι πιστοί στους ερειπώνες
τον αέρα να δροσίσει τις ελπίδες
κείτονταν ξερές σαν κόκκαλα νεκρών γύρω
από αρχαία χαλάσματα …
Η ζωή έφυγε ολότελα
από τις καστροπολιτείες του νότου …
Έμεινε η μοναξιά, ακέραιη
ελαφρά θλιμμένη 
έχοντας για συντρόφια λέξεις δίχως ήχους …

Γέννημα της Αφροδίτης

Γέννημα της Αφροδίτης
Πώς γίνεται τα χρώματα 
να δραπετεύουν απ' το ουράνιο τόξο
χορεύοντας στην υδρόγειο
γύρω απ' τον κρόκο
στο ασπράδι,
να ξεθωριάζουν στη μορφή σου.
Γέννημα της Αφροδίτης
Πώς γίνεται σ' ένα βλεφάρισμα του χρόνου
Οι δροσοσταλίδες που χαϊδεύουν το ναό σου
να φιλούν ντροπαλά την ηλιαχτίδα.
Γέννημα της Αφροδίτης
με αρετή μα δίχως στίχο,
γι' αυτό το περιθώριο στο χρόνο
τη δύναμη του νού
και τη θέρμη στην καρδιά.
Γέννημα της αφροδίτης
Πώς γίνεται τα χρώματα
που σε ραντίζουν στον ύπνο σου
παγερή ματζέντα, κόκκινο, κίτρινο και σκούρο μπλέ
απαλά να σχηματίζουν τα όνειρά σου.
Γέννημα της Αφροδίτης
Πώς γίνεται τα χρώματα
που ξεφεύγουν από το ουράνιο τόξο
να ξεθωριάζουν στη μορφή σου.

Μικρό παιδί

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης