ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ (Γιώργος Αλεξανδρής)

Γλυκό κελάηδισμα η ζωή,                                                       ,
μυριόστομο,
αντίλαλος,
απόηχος. 
                                                                
Αγλάισμα η σκέψη στην ψυχή,
υμνωδία,
φωτοδότρα,
οδηγήτρα.

Λάμπρισμα οι πόθοι και οι καημοί,
ελπιδοφόροι,
ονειρόγιομοι,
πολυσήμαντοι.

Αρμένισμα τα όνειρα και εντρυφή,
ιδεολογία,
δικαίωμα,
ελευθερία.

Και αγγέλθηκαν άστατοι καιροί,
υποκρισίες,
προσποιήσεις,
παραιτήσεις.

Στην καρδιά η βαθιά ρωγμή,
παιδεμός,
απόγνωση,
απελπισία.

Στόμα βουβό και ματιά θολή,
προσωπική,
ομαδική,
συλλογική.

Ανάγκη πρώτη και η αποδοχή,
ανερώτητη,
ευσχήμονη,
προσήκουσα.

Κι όμως θα χαράξει η αυγή,
ηλιόσταλτη,
ταγμένη,
προορισμένη.

Σύστοιχη η ελπίδα με την ευχή,
μακαρισμός,
ευδοκίμηση,
επιτέλεση.

                                 
Χαρμόσυνο άκουσμα και η βοή,
συνάθροιση,
συνομιλία,
συμφιλίωση.

Ο λόγος μας ελεύθερη φωνή,
έκφραση,
τελετουργία,
αρμονία.

Και η πίστη μας ελεύθερη φωνή,
συντεταγμένη,
εκκωφαντική,
μελωδική.

Με την αλήθεια ελεύθερη φωνή,
αμφισβήτηση,
αποζήτηση,
ολοκλήρωση.