η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Έλα μαζί μου ,τα μάτια κλείσε
Ό,τι σου λέω μόνο θα βλέπεις
Όσα κι αν πίστευες γι΄ αυτό που είσαι
Είναι εκείνα που σ΄ εσένα επιτρέπεις

Πάτα στα ίχνη μου,μίλα τα λόγια μου
Μες απ' τα μάτια μου, βλέμμα θα έχεις
Με τη φωνή σου, κουνάω τα πιόνια μου
Κι έχεις ευθύνη μεγάλη να αντέχεις

Σε μένα πίστεψε ,εμένα γύρεψε
Εμένα ψάξε ,για μένα να πείς
Για μένα μίλησε και κάποιους διάλεξε
Για να μιλάει για μένα ο καθείς

Άκου υποσχέσεις,άκου για όνειρα
Σκέψου για τόπους πολύ μακρυνούς
Μην μ αναγκάσεις να σε πείσω επώδυνα
Γιατί θα μείνεις μονάχος, μ' ακους;

Έμπρακτα πράγματα μάθε είναι ανούσια
Μην μου ζητάς θα σε πώ αιρετικό
Μια ψυχή αληθινά είναι πλούσια
Όταν μονάχα εγώ θα το πώ


Έχω τη δύναμη που ονειρεύεσαι
Εγώ διαλέγω ποιος πεθαίνει ή ζεί
Αν δεν μ αρέσει έτσι όπως πορεύεσαι
Ξέχασε ό,τι αγαπούσες πολύ

Πάρε τον δρόμο μου,άστον δικό σου
Εσύ δεν ξέρεις, είσαι ακόμα μικρός
Θα είμαι πάντα η γαλήνη κι ο φόβος σου
Θέλω ο στρατός μου να ‘ναι πάντα πιστός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης