Αλυσοδεμένες λέξεις που ψάχνουν χώρο…
Φτυάρια που περιμένουν να τις
μαζέψουν….
Συνομιλία με το χρονικό
ορίζοντα ….
Ώρες μοναξιάς μπροστά σε ένα
καθρέπτη…
Δαίμονας που δεν ξέρει πού να
κρυφτεί ….
Αέρινο ύφασμα να σκεπάσει τα
γυμνά …
Τίποτα από όλα αυτά δεν
μπορεί να δώσει
τον ορισμό της ποίησης
….γιατί η έμπνευση
κλείνει μέσα της τη σπίθα και
η έκρηξη
μεταμορφώνει την ψυχή του
ποιητή σε χειροβομβίδα ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου