η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

ΠΟΡΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ

Πόρτες κλειστές.

Μάταια χτυπάς να σου ανοίξουν.

Έξω χιονιάς και παγωνιά,

μέσα το τζάκι να ζεσταίνει.

Κι ούτε κατάλαβες,

πώς και γιατί σε κλείδωσαν απέξω.

Χτυπάς γερά,

φωνάζεις, δεν σ’ ακούνε.

Μην περιμένεις,

πάρε τη βαριά.

Πόρτες που δεν ανοίγουνε τις σπάνε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης