παλιά συμβόλαια αγάπης
αποτυπώματα να μοιάζουν
στις κρύες φλέβες να φωλιάζουν …
χρέωσέ τες στο νερό που τρέχει, τρέχει
για να σβήσει
ότι ζωγράφισε ο πόνος
της πνοής την πρώτη δύση
όμως κι έτσι θεριεύει πάλι μέσα μου
το παρελθόν στις αξέχαστες ώρες
σε ένα ταξίδι ζωής, έτσι για να γνωρίσω εμένα
φωτιά και θάλασσα σ’ απέλπιδες φιγούρες
μίλα σιγά, ψιθύρισε αν θέλεις
μήπως ξυπνήσουν απ’ το λήθαργο της τρέλας
μίλα σιγά, μη φύγουν και μ΄ αφήσουν
μόνη εξόριστη σε ξένα χέρια
θωρρείς ότι θωρρώ … ακούς ότι ακούω
ζάλη να είναι ο καιρός
στο πέρασμα της νιότης
οι μνήμες σαν περίπατος σε σώμα κουρασμένο ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου