Πατρίδα των καιρών 34-35-36 (Δουατζής Γιώργος)

34.

Τύψεις που δεν αντέδρασες
όσο και όταν το καλούσαν
οι μέρες, οι ώρες, οι στιγμές
Η μη αντίδραση βαριά συνενοχή
άσε το «πού μας φτάσανε»
«πού και πώς φτάσαμε»
να αναρωτιέσαι. Και τώρα
τάχα ώριμος
λες, λέω πάλι και ξανά
πως δεν μετείχα, δεν μετέχεις
άρα δεν φέρουμε κανένα ίχνος ενοχής
Μα τότε, πώς κατάντησε
ζητιάνα η πατρίδα

35.

Πολλά, τα περισσότερα
δεν άξιζαν το χρόνο
τη σκέψη, το συναίσθημα
και τη μοναδική ζωή μας
Ζωή λιτή κι ανάλαφρη
λάθη και ενοχές στη λήθηόσο πιο λίγα έχουμε ανάγκη
τόσο πιο λίγα αναζητούμε
εκτός από αξιοπρέπεια
ελευθερία και αγάπη

37.

Πότε θα γυρίσεις την πλάτη
στις ψεύτικες ανάγκες
πότε θα πάψει η αφέλειά σου
να παράγει τον πλούτο άλλων
πότε η περήφανη διαφυγή
από την υποθήκευση ολόκληρης ζωής
σε έγχρωμες κάρτες
Πόσος αγώνας χρειάζεται
να βρεις κρυμμένη στα ελάχιστα
την ευτυχία;