η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Επόμενη της νύχτας

Όλο το βράδυ θρήνησα
Έκλαψα σε χώματα και στάχτες 
Πάλεψα με μουσικές 
Νίκησα φωτογραφίες 
Έδωσα χρόνο στη νύχτα 
να με φέρει πίσω η ζάλη 
Πήρα δάκρυα για το δρόμο
Έδωσα στον φόβο εσένα να μην είσαι μοναχός 
Σε έβλεπα να φεύγεις
Η φιγούρα σου λιγνή κυρτή να σβήνει 
Το δεξί σου χέρι που πάντα είχα για πυξίδα χάθηκε 
Λέξη όμως δεν είπα 
Στο υποσχέθηκα 
Γιατί εκείνο το βράδυ το θυμικό μου τέρας σε είχε εξαγνίσει μια για πάντα 
Σε συγχώρεσα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης