η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

ΙΧΘΥΣ

Όταν με βάγια σε ζητωκραυγάζει ο όχλος
τη Σταύρωση να περιμένεις
οι Αρχιερείς και οι Πιλάτοι βαθυστόχαστα
την άδεια σκέψη τους
του πλήθους θα την κάνουν δικαίωμα
κι η τέχνη η τοξόβελη αρρωγός
στεφάνια ακάνθινα θα πλέκει
στο Λόγο της Υπερτάτου Αρμονίας.
Τους λίγους φίλους τότε κάλεσε
στο Δείπνο τον τελευταίο το Μυστικό
και πες τους για τα Γυφτοκάρφια
που οι ανθρώποι ετοιμάζουν
όταν κοντά τους πλησιάζει το Υπέρτατο Καλό.
Μπρος στην κακία τους
παράδεισος η Γεσθημανή φαντάζει
κι η καλωσύνη τους
με Ύσσωπο και με Χολή είναι ποτισμένη.
Μάθε τους φίλους τους καλούς
τους Γολγοθάδες
κουβαλώντας το Σταυρό τους ν' ανεβαίνουν
και πες τους
ότι χωρίς Σταυρό μην προσδοκάν Ανάσταση
μα δύσκολα όμως θα πιστέψουν
αν δε σε δουν μπροστά τους !

Εκείνη της Ανάστασης τη Μέρα τη Μία των Σαββάτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης