Ο ΕΧΘΡΟΣ

Εγώ θα πίνω θα καπνίζω

θα χορεύω θ’ αγαπώ.

Θα βρίζω, θα ξενυχτάω

θα τραγουδάω, θα μιλάω, θα γνωρίζω.

 

Εγώ θα πολεμάω στα πεζοδρόμια

κάθε μέρα,

κάθε μέρα θα μαθαίνω.

Τη ζωή μου δεν χαρίζω,

δικαστές εξωνημένους δεν αναγνωρίζω.

 

Εγώ, φασίστα, δεν περιμένω στη γωνία,

στη πλατεία θα με βρεις γυμνό.

Θα γράφω συνθήματα στους τοίχους

θα κυνηγάω τον χαφιέ.

 

Εγώ θα πάρω πίσω ό,τι έχει χαθεί,

στους δρόμους θα την ψάξω την αλήθεια.

Την οθόνη θα τη σπάσω,

τον κρυμμένο παιδονόμο,

θα τον φτύσω.

 

Εγώ θα κλάψω θα πονέσω θα χαθώ

δεν θα κρυφτώ,

εγώ γιορτάζω, αναπνέω, ξεψυχώ.

Εγώ, παπάδες, δούλος δεν θα γίνω

στον παλιό της εξουσίας σας θεό.

Εγώ παλεύω με τη σκόνη,

το φόβο σας ξορκίζω.

 

Εγώ δεν θα σαπίσω,

θα ξυπνήσω στ’ όνειρο.

Αμνησία δεν θα πάθω,

αμνηστία δεν θα δώσω

στην οθόνη της λήθης δεν θα κλειστώ -

θα βγω ξανά στο δρόμο.

Εγώ θα νοιώθω, θα καώ, θα εκραγώ.