Βελλερεφόντης

Μια μέρα συνάντησα στον δρόμο

έναν γέρο, που όταν με είδε

ταλαιπωρημένο μου είπε

έναν τρόπο να έρθω κοντά σου

Ποιόν δρόμο να διαλέξω

Για να ακολουθήσω

Ποια λόγια να πιστέψω

Μαζί να τα κρατήσω

Που μ' οδηγούν οι ώρες

Που θα νυχτώσω πάλι

Πέρασα τόσες μπόρες

Δεν θα αντέξω άλλη

Σε ποια βουνά από πίσω

Έχεις κρυφτεί καλή μου

Με ποιόν τρόπο να σε πείσω

Να μπεις μες τη ζωή μου

Κάνω κολπάκια μαγικά

Μα τίποτα δεν πιάνει

Με τραυματίζει η μοναξιά

Και το απολαμβάνει

Τα πέλματα μάτωσαν

Κόκκινα ίχνη αφήνω

Τα όνειρα με πρόδωσαν

Στην μόρα όλα τα δίνω

Βάζω στιχάκια στη σειρά

Μήπως και βγει τραγούδι

Να σου το στείλω με φιλιά

Κι ένα όμορφο λουλούδι

Φτιάχνω φτερά στους ώμους

Κι απ την κορφή πηδάω

Από ψηλά με φόβους

Γελάω καθώς πετάω

Σε βρίσκω γίνεται η γη

Λευκή ,κι ο ήλιος μαύρος

Του Γλαύκου ο γιος με οδηγεί

Στο πιο μοιραίο λάθος