η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

ΑΠΟΝΤΕΣ

Να καλοκαιριάσει και πάλι ρε φίλε!
Να βγούμε μαζί ένα βραδάκι και να τα πιούμε
να αράξουμε στην παραλία σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα
να μιλήσουμε για τα μικρά και ασήμαντα
να ακούσουμε τα τραγούδια που μας μεγάλωσαν, χωρίς νοσταλγία
να φωνάξουμε με όλη μας τη δύναμη και να χτυπήσουμε 

τις καμπάνες της εκκλησίας του χωριού
ύστερα να καθίσουμε στο τραπέζι το πέτρινο,
να κοιτάξουμε τα φώτα της πλατείας και να θυμηθούμε εκείνες τις αγνές ιστορίες
αλλά δε θα κλάψουμε . Ποτέ ξανά. ΠΟΤΕ
Θα κοιτάξουμε τη στιγμή κατάματα
θα χαμογελάσουμε ειρωνικά στο μέλλον που μας ετοίμασαν.
Ας μην πουληθούμε ρε παιδιά. Μόνο αυτό.
Ας πεινάσουμε αλλά μην πουληθούμε.
Πως τα σκατώσαμε έτσι;
Δε ξέρω αν φταίμε εμείς.
Ξέρω όμως ότι έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε.
Να ξαναγίνουμε παιδιά.
Να σταματήσουμε αυτή τη βρωμιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης