η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Η ΣΤΙΓΜΗ

ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΣ.

ΠΕΣ ΜΟΥ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ.

ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΑ.

ΨΑΞΕ ΒΡΕΣ ΑΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ.

ΚΡΥΨΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΑ ΙΧΝΗ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ Η ΛΑΒΑ.

ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ.

ΣΑΛΕΨΕ ΟΜΩΣ Η ΑΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΙΩΣΕΣ.

ΕΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΧΑΘΗΚΕ.

ΠΑΛΙ ΜΙΣΟ ΠΑΙΔΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.

ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΖΛ.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ.

ΑΝΑΘΑΡΕΥΕΙΣ ΙΣΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΥΧΑΙΑ ΛΕΞΗ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΜ ΜΟΡΦΕΑ,

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΟΜΩΣ Ν ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΡΦΕΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης