Άηχο Ντέφι

Γιορτής πιτσιρικάδων

έκθαμβα βλέμματα

δεν επαρκούν

ν' αρχίσει ο χορός

Το ντέφι άηχο

σα μουσκεμένο

ο Φοίβος χωρίς καλύβα

ο αρκουδιάρης χωρίς τελετή

Κρεμαστό το ραβδί

εκπεσόντων αυτοκρατόρων

σκήπτρο

στις λάσπες πεταμένο

μπρός στο μουσούδι

του κτήνους

Αρκούδα θλιβερή

με της μαϊμούς την πλάτη

έστω και έτσι Δώσε

την τελευταία παράσταση

για του κτήνους τη μοίρα

των δασών γενίτσαρος

της πόλης θιασώτης

προσμένει το πρόσταγμα

σαν κάποιους άλλους

πριν από χρόνια

να Εγερθεί βελάζοντας

φωνή να βγάλει

σκοπεύοντας τ' άστρα.