Το πάρτυ πνέει τα λοίσθια (Διονύσης Φραγκόπουλος)

Εντελώς αναμενόμενη η πορεία που χρόνια στήνεις

με καταστροφολογίας εμμονή σε σενάρια που

η συλλογική μανία μορφοποιεί αλόγιστα

καταφέρνοντας θαυμάσια έλξη στο απευχόμενο…

Διαρκώς στριμώχνεις το ποθητό σε γωνιές

σκιερές όπου το φως σου αποτελεί ουτοπική

ακτίνα στέρησης εμπεριέχοντας στοιχεία

παραμυθένια ενδεδυμένα νέων μύθων…

Εν τω μεταξύ παρενδυσίας φαινόμενα

ελκύουν προβολείς εισαγωγής ενώ εσύ

στέκεις άλαλος βουλιμικά ρουφώντας

στοιχεία που σηματοδοτούν την επόμενη

φάση της προδιαγεγραμμένης διολίσθησης

δέσμιος εθιστικής αγκύλωσης σε κατανάλωσης

πολύχρωμη φούσκα αυτοκτονικής αποχαύνωσης.

Παρακαλώ σπανίως αλλά οι περιστάσεις το απαιτούν,

στο όνομα όλων των απανταχού άγρυπνων

στις τέσσερις μεριές του μπούσουλα που χάσαμε,

όσοι ξυπνάτε σκουντήστε και τους διπλανούς σας…

…διότι κάθε καλός παρτάκιας συνέρχεται

τσιτώνει

αφυπνίζεται

ενεργοποιείται

όταν του καταστρέφουν το όμορφο πάρτυ που έχει στήσει…

Αγαπημένη

Αρραγές το μέτωπο που προβάλεις περήφανα

εν μέσω εκλεκτής πλην αγνώμονος ομήγυρης

ανεπαίσθητα ρυτιδιάζει εύθραυστο μοιάζει

καθώς το στρώμα λείας επιδερμίδας λιώνει

αργά κάτω από ασφυκτική θέρμη πίεσης…

Οι κόκκινες γραμμές των εύγλωττων χειλιών σου

αργοσβήνουν οδηγώντας σε καίριες διορθώσεις

οριοθέτησης θελκτικού πειθήνιου χαμόγελου

ανάσα κοφτή λαχανιασμένη από σωρεία λόγου

εκφερόμενος  ματαίως λόγω χαρακτηριστικής

μακάριας υπνηλίας απ’ την οποία βιαίως

σε ξυπνάει αρχέγονο αίμα απρόσκοπτης ροής

ενεργοποιώντας πεισματική αγωνιστική ροπή

προς διασφάλιση ταυτότητας κοινώς αποδεκτής

κλυδωνιζόμενη από παραχάραξη υπογείως

κινούμενης απαγωγής δια της άτοπου επαγωγής

ελεγχόμενη η ευστάθεια θέσεων προθέσεων

ευελπιστείς σε αφύπνιση τοποθετημένης

σε άμεσο μέλλον που συνεχώς ακυρώνεται

από διάθεση εθιστικής βολής λοβοτομής…

Αγαπημένη μου κοιτιέσαι σε ασημοσκαλισμένο

κάτοπτρο αντικρίζοντας καλλίπυγον καλλονή

παρελθοντικής κοπής ενώ προκλητικά αδιαφορείς

για την κυτταρίτιδα που συσσωρεύει η τάση

πιθηκισμού αμφίβολων μοντέλων εισαγωγής.

Περί προσδοκιών

Ολόλευκη ολολυγή εκ στέρνου

έκφραση στερνή χορδίζει νεύρου

ταλάντωση ασημόχαρης χροιάς ευχή-

μανίας δίνη πυρόφλεκτη μεμιάς

τυλίγει ρίζες ουράνια σμιλευμένες-

δονεί την μνήμη της ανά συνθήκη

ηθικής λύσης της παλιγγενεσίας

[τρικλίζει οπτική επικάλυψη απροκάλυπτης διάθεσης

χειρισμού του μη εφικτού δια μεσολάβησης δυστοπικής δυσθυμίας]

Εκπορευόμενη ενέργεια ιδεών περιπλέκεται

σφαίρας προκατειλημμένη φυσική επιλογή

κατρακυλάει μαζεύοντας ψήγματα λογισμού

διαμορφούμενη αέναα μη άρτια-

ερείπια τα παλάτια σκίστηκαν τα ξάρτια-

καλλιεργώντας ιστού ολόγραμμα

σε εικονικές ασκήσεις που θα ζήσεις

[απερίσκεπτα σπέρνεις ποικιλίες αλλότριες

προς τα χρηστά ήθη ουράνια ζιζάνια μακάρια λικνίζονται]

Αμοιβαία εξάρτηση προξενεί παραισθησιακού τύπου

αλήθεια σε καλούπι αναγκαιότητας-

συνεπαγόμενες κακοφορμίες ανάγονται σε διπολική

αλυσίδα που οι κρίκοι καταρρέουν δομής δέσμιοι-

ταυτολογώντας ταυτοποίηση αντιδιαστολής

Προσδοκώ ανάταση λοιπών…

Αυτόχειρες

Εξαιρετικής ποιότητας άλλοθι ξεδιπλώνεται

ορυμαγδών απλώνεται σε νοητά πανό κυρτώνει

κοινωνικής απόπτωσης σενάρια δραπετεύουν

από ασκήσεις επί χάρτου τρικλίζει η φορά

του εκφερόμενου κυρίαρχου λόγου ενώ

διείσδυσης προσπάθεια εξακολουθεί

να στερείται εύστοχης έκφρασης τροχιά

καθώς αναπολείς ένα χτες που θα θελες γι αύριο

κι όμως σήμερα τριγύρω χαζεύεις ασκόπως

Η αυθεντικότητα σου παραπαίει σαμποτάροντας

τη σχέση σου με το υπερβατικό συνεχές

βουλιάζεις στην εικόνα που σου φορέσανε

καθώς αδυνατείς να αλλάξεις κουστούμι

λόγω παρουσίας εν μέσω κρίσης ταυτότητας

χάνεσαι σε αυτό που οι άλλοι ράβουν για σένα

και οι πρόβες θανάτου αδυνατούν να χειριστούν

το άγχος που σε τροφοδοτεί σε ρόλους χρήσιμους

για το μίξερ που σε κονιορτοποιεί σε εύπεπτο χυλό

Η αδύναμη πίστη σου ως λοβοτομή της ικανότητας

να ονειρεύεσαι την κατάκτηση του παράδοξου

της ύπαρξης βάζει τρικλοποδιά κάθε φορά που

επιχειρείς να κατανοήσεις τα δεδομένα που

καθορίζουν τα όρια μιας πραγματικότητας

εξασφαλίζοντας την υποτακτική στάση που

γονυπετής εξαντλείς σε επίκλησης δέους

προς μια επιφοίτηση χειρισμού ελέγχου

τόσο άσκοπη συνάμα κουραστικά επίμονη

Εσύ συντηρείς τους ακούραστους πολυπράγμονες χειριστές σου

Σύσταση συμμετοχής

Εμβόλιμες καρφώνονται επιδέξια εγκάθετων
τακτικές διαίρεσης του δυναμικού πολλαπλάσιου
ενεργειακού πεδίου που επικίνδυνα σταθερά
διογκώνεται απειλώντας τον χωροχρόνο
ωφελείας εκείνων που επίμονα ευελπιστούν
προς εγκαθίδρυση και διατήρηση βασιλείας
αλλότριας προς την ονειρική σου πραγμάτωση
αέναα διατηρώντας ηνία ελέγχου εθισμένοι…

Πιάσε το τώρα αυτό κι άπλωσε το με τα δικά σου χρώματα
στον καμβά του μυαλού σου και παίξε μαζί του
φτιάχνοντας τις δικές σου εικόνες.

Ακολουθεί έκθεση έργων σε δημόσια θέα εκτός τειχών,
τρομοκρατούνται οι κατέχοντες τις γκαλερί του κατεστημένου
ανησυχούν οι εθισμένοι βολεμένοι κριτικοί
το κοινό εκβάλει στο προσκήνιο…

Πλέγμα προστασίας

Υφεσιακή έκρηξη αναμένεται φαντασμαγορικά
σκηνοθετημένη - καθώς προδιαγεγραμμένα
αυλάκια χαράζονται προς άνετη ροή λάβας-
οργή μυρίζει το χνώτο της ανοχής ενώ
σήματα χαμού κατευθυνόμενης πλοκής
αδυνατούν να αποσυμπιέσουν
συσσωρευμένη αίσθηση πνιγμού

Προσοχή στο πως σκέφτεσαι το αύριο σήμερα
η νοητική έλξη στο απευχόμενο καραδοκεί ως εθισμός
θύματα μιας εσχατολογικής αυτοεκπληρούμενης προφητείας
ριψοκινδυνεύεις περαιτέρω επιδείνωση

[…αυτό θέλεις?]

Αυτό που πέρασε δεν αλλάζει.
Αυτό που θα ‘ρθει σήμερα πλάθεται
το ενδιάμεσο φωτεινό μονοπάτι παραμένει αδιάβατο
πόση όρεξη έχεις για περπάτημα άραγε…

Σήκω κι αγάπησε τον δρόμο απ την αρχή…
Εκεί θα βρεθούμε με φλέβες φουσκωμένες
βροντερή της σιωπής η εκκωφαντική ενέργεια
μαζική η γιγάντωση της εναλλακτικής πορείας
το δίχτυ τώρα πλέκεται σφιχτοδεμένο…

Η έλλειψη οραματικού συντονισμού στομώνει την γροθιά μας.

Αφορισμός

Νωχελική ευελιξία χαρακτηρίζει
σκέψης ελιγμούς ακριβείας
διακριτή πλαγίως περιπλέκει
τους παρατηρητές της επιφάνειας
αφήνοντας αποριών κυματισμούς
για την ποιότητα της πορείας σου…

Κρεμασμένη ατέλεια μοιάζει
η αιώρηση των στόχων σου
βορά εκμεταλλευόμενη ασύστολα
από βολεμένους καρεκλοκένταυρους
αιμοδιψής φυλή αδίστακτη
πορεύεται απρόσκοπτα βυζαίνει…

Προσφέρεις υλικό σκορπώντας γενναιόδωρα
φωτεινές δονήσεις από άγνοια επιπτώσεων
καθώς αδυνατείς να εκτιμήσεις την ουσία σου
υποτιμάς το ουσιώδες υπερτιμάς το φαινομενικό
δαιμονοποιείς την διαφορετικότητα αβίαστα
θεοποιείς την συμβατικότητα συλλογικά.

Άξιος υπηρέτης κατώτερων κινήτρων
μονίμως τυλίγεις με αλυσίδες πολυτελείας
τα φτερά σου από φόβο ελεύθερης πτήσης
ενώ χαριεντίζεσαι με το τυράκι στην φάκα
που από βίτσιο μαζοχισμού έχεις επιχρυσώσει
για να αστράφτει δείχνοντας το μεγαλείο
της τραγικής σου επιλογής ύπαρξης.

Να ήξερες τι μπορείς να κάνεις….
Όλα θα ήταν αλλιώς.

Πνοής προανάκρουσμα

Είναι μέρες τώρα που κυλιέσαι
ακυβέρνητος ανάμεσα σε σκέψεις
λαμπερές χώνεσαι στα σκιερά
σοκάκια και λουφάζεις πριν βγεις
ξανά στο λιοπύρι της έγνοιας
ώσπου να βυθιστείς στην λήθη…

Αποκαλυπτική έξαρση προκαλεί
πυρετικές ανταύγειες καθώς
ανέλιξης πρόζα διακατέχει
στημένους διαλόγους καταμεσής
ευάλωτων ορίων αλήθειας που
επικίνδυνα τεντώνουν διαρκώς…

Ακυρώνεις συνεχώς την καθοριστική
καμπή της διάνοιξης του πεδίου σου
αφυπνίζοντας δυνάμεις άγευστες
μέχρι τώρα εθίζεσαι στην προσμονή
η μη αφύπνιση του φαντασιακού σου
θα μας φέρει μπελάδες χαοτικούς…

Τσακίσανε την αισθητική της οπτικής μας
δεν χρειαζόμαστε περαιτέρω φόβου πανόραμα
διψάμε για ενεργοποίησης όραμα.

Φύσηξε την πνοή που κρατάς δέσμια στα στήθη σου