Φέραν την νύχτα

Η νύχτα τελικά τα κατάφερε και νίκησε

Κι ας μην είμαι στις χώρες της

Η μέρα έφυγε αφού την προσκύνησε

Και δεν είμαι ούτε στις ώρες της

Πολλοί την ζήταγαν μα μάλλον βιαστικά

Έπρεπε να ‘ταν τώρα εδώ να δούνε

Ότι τα δέντρα ρίξαν κάτω τα κλαδιά

Για να ‘χουν κάπου τα πουλάκια να κρυφτούνε

Πολλοί την ζήταγαν μα έφυγαν γι’ αλλού

Και τώρα εγώ και τα σκυλιά περιπολούμε

Έχουμε χάσει την ελπίδα προ πολλού

Μα ίσως την βρούμε, να την βρούμε προσπαθούμε

Φέραν  τη νύχτα και μας λέγαν θα ‘χει αστέρια

Μα και φεγγάρι σαν τον ήλιο που και που

Μα πια να πιάσουμε απλώνουμε τα χέρια

Το φώς απ’ τις γεννήτριες του βουνού

Ούτε φεγγάρι, ούτε αστέρια, ούτε ακόμα

Ο ουρανός δεν έχει μείνει εδώ

Γιατί αν ήτανε θα ‘χε κι η νύχτα χρώμα

Μα μοιάζει τοίχου ξεβαμμένου από καιρό

Ίσως αν ήτανε το αύριο να βλέπαμε

Κι ας ήτανε πολύ πιο σκοτεινό

Να ελπίζαμε ή κι άλλο να προσέχαμε

Να μην μας βρεί η μέρα αν έρθει στον γκρεμό

Βελλερεφόντης

Μια μέρα συνάντησα στον δρόμο

έναν γέρο, που όταν με είδε

ταλαιπωρημένο μου είπε

έναν τρόπο να έρθω κοντά σου

Ποιόν δρόμο να διαλέξω

Για να ακολουθήσω

Ποια λόγια να πιστέψω

Μαζί να τα κρατήσω

Που μ' οδηγούν οι ώρες

Που θα νυχτώσω πάλι

Πέρασα τόσες μπόρες

Δεν θα αντέξω άλλη

Σε ποια βουνά από πίσω

Έχεις κρυφτεί καλή μου

Με ποιόν τρόπο να σε πείσω

Να μπεις μες τη ζωή μου

Κάνω κολπάκια μαγικά

Μα τίποτα δεν πιάνει

Με τραυματίζει η μοναξιά

Και το απολαμβάνει

Τα πέλματα μάτωσαν

Κόκκινα ίχνη αφήνω

Τα όνειρα με πρόδωσαν

Στην μόρα όλα τα δίνω

Βάζω στιχάκια στη σειρά

Μήπως και βγει τραγούδι

Να σου το στείλω με φιλιά

Κι ένα όμορφο λουλούδι

Φτιάχνω φτερά στους ώμους

Κι απ την κορφή πηδάω

Από ψηλά με φόβους

Γελάω καθώς πετάω

Σε βρίσκω γίνεται η γη

Λευκή ,κι ο ήλιος μαύρος

Του Γλαύκου ο γιος με οδηγεί

Στο πιο μοιραίο λάθος

Έλα μαζί μου ,τα μάτια κλείσε

Ό,τι σου λέω μόνο θα βλέπεις

Όσα κι αν πίστευες γι΄ αυτό που είσαι

Είναι εκείνα που σ΄ εσένα επιτρέπεις

Πάτα στα ίχνη μου,μίλα τα λόγια μου

Μες απ' τα μάτια μου, βλέμμα θα έχεις

Με τη φωνή σου, κουνάω τα πιόνια μου

Κι έχεις ευθύνη μεγάλη να αντέχεις

Σε μένα πίστεψε ,εμένα γύρεψε

Εμένα ψάξε ,για μένα να πείς

Για μένα μίλησε και κάποιους διάλεξε

Για να μιλάει για μένα ο καθείς

Άκου υποσχέσεις,άκου για όνειρα

Σκέψου για τόπους πολύ μακρυνούς

Μην μ αναγκάσεις να σε πείσω επώδυνα

Γιατί θα μείνεις μονάχος, μ' ακους;

Έμπρακτα πράγματα μάθε είναι ανούσια

Μην μου ζητάς θα σε πώ αιρετικό

Μια ψυχή αληθινά είναι πλούσια

Όταν μονάχα εγώ θα το πώ

Έχω τη δύναμη που ονειρεύεσαι

Εγώ διαλέγω ποιος πεθαίνει ή ζεί

Αν δεν μ αρέσει έτσι όπως πορεύεσαι

Ξέχασε ό,τι αγαπούσες πολύ

Πάρε τον δρόμο μου,άστον δικό σου

Εσύ δεν ξέρεις, είσαι ακόμα μικρός

Θα είμαι πάντα η γαλήνη κι ο φόβος σου

Θέλω ο στρατός μου να ‘ναι πάντα πιστός