το ακόρεστο μάτι της ανάγκης
χάντρα στο προσκεφάλι σου
ανυπότακτη, μαζεμένη από τη σοδειά
τριάντα μη με λησμονεί χρόνων.
αμήχανος πια στη άκρη της μέρας
που περίμενες , τα μικρά ντροπαλά άνθη
να θρέψουν την ανεπάρκεια
του πόθου σε πληρότητα
εξομολόγηση σώματος σε πράσινο φανελάκι
τοιχογραφία από χέρι άκρατης οινοποσίας
ρηχή διάλεκτος στο ύψος μιας σταγόνας
με παραλήπτη τα χείλη του αιθέρα
να μην λούζουν την προσπάθεια στο άπειρο
μένουν κόμποι στης χειραφέτησης τα άκρα
να ακονίζουν τις λέξεις στον ορίζοντα
βγαίνει η ηχώ ξεκούραστη το μεσημέρι
Από την ποιητική συλλογή της Βασιλικής Λόη «Μελιδόνι» (Νοέμβρης 2016)
Aπλό και ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφή