ΠΑΛΙΑ ΔΟΞΑΣΙΑ

Κάπου μακριά

απ' τα παράθυρα του κόσμου

τα βράδια φαίνονται να λάμπουν

μικρές φωτίτσες μες στον ουρανό.

Κι οι άνθρωποι πλάθουν επιθυμίες πήλινες

ψημένες μέσα στις αδιέξοδες εκπυρώσεις

σ' αυτό το ήσυχο το φως να παν να κατοικήσουν.

Η φαντασία τους

έναν παράδεισο στα μέτρα έχει φτιάξει

των απέλπιδων ονείρων τους.

Αιχμάλωτοι

στην αστρική ηλιόκυκλη την κίνηση

-που χρόνο άλλοι τη λένε-

δεμένοι στου εαυτού τους τις συνήθειες

παραδομένοι στην φιλόκαλη του κύκλου τη φθορά

αυτοδημιούργητοι ιδιοπλόκοι πλεονέκτες

συνοδοιπόροι συμφερόντων σχηματισμών

και αλύγιστοι εγωιστές

που τεχνουργούν κολοσσιαία ασταρτεία

και καινοτάφια λεονταρισμών

που 'ναι με χώμα και αίμα και ψυχές πλασμένα

με ιστορικόκτονες μισανθρωπίας εισηγήσεις

μια πύλη προσπαθούν να βρούν

για να περάσουνε κρυφά μέσα στη νύχτα

στις λαμπερές φωτίτσες για να φτάσουν

κι εκεί να πάνε να κρυφτούν 

φευγάτοι απ' το χωμάτινο εαυτό τους

πιστεύοντας της λήθης πως είναι αυτός ο δρόμος

ότι η ευτυχία στη νύχτα κρύβεται

κι ότι ο τελικός προορισμός του ανθρώπου

είναι το όνειρο

κρυμμένο πάνω σ' ένα άστρο

που οι άνθρωποι ποτέ δε θα το βρούν.