ο
αλιγάτορας
στις
σκιερές συστάδες
Ρόγχος,
ιδρώτας και αίμα μουντό
μελανοστάλακτο
ρέει
μέσα στο έλος
Κρατάει
ρομφαία δίστομη στον όρθρο
ο
κερδοσκόπος
να
σφάζει άγουρο το όνειρο
στο κοιμισμένο βλέφαρο μας
Ολημερίς
των τοκογλύφων
οι κυνόδοντες
ξεσχίζουν
τις δορκάδες
Αχνίζει
το αίμα
Στην
πνιγμονή του απομεσήμερου
το
σαρκοβόρο κέρδος ροκανίζει
τα
κόκκαλα της μέρας
Στην
τρικυμία της αγοράς
λάμνουν ανελέητα οι κωπηλάτες
ξεβράζονται
τα πτώματα της μέρας
στους
βράχους του απόβραδου,
να
τα περιμαζεύει στοργικά
η ονειρομάνα νύχτα
ως
το ξημέρωμα
μες στις φτερούγες της
να
κλωσάει το όνειρο
μιας ζωής αλλιώτικης
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ! ΩΡΑΙΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου για το σχόλιό σου, να σαι καλά!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλε μου για το σχόλιο, να σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή