η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Οι Ονειρολάγνοι

Τη νύχτα συνήθως ξυπνούν
Τα νυχτόβια πλάσματα
Οι Δράκοι και οι άγγελοι
Οι κένταυροι και οι γοργόνες
Οι Μέδουσες και Ερινύες
Τρίζουν τα όνειρα,
Αναδομείται ο χωρόχρονος
της φαντασίας μας
Σφαδάζει το κορμί, στριφογυρίζει,
διαλύεται
Εναέριες πτήσεις
Φωνές και πόθοι σαρκοβόροι
Απωθημένοι στο δισάκι του
ασυνείδητου
Μεταμφιεσμένοι οι έρωτες
της μέρας
που τρύγησαν τα χτυποκάρδια μας
Φουσκώνουν τους αδένες
οι εκρηκτικές ονειρώξεις
Και ξυπνάμε το πρωί
μέσα στις ενοχές μας
Κρύβουμε στην αθέατη όψη μας
Το άλλο πρόσωπο του Ιανού
Ξεπλένουμε, βιαστικά τα ίχνη
των ανομολόγητων πόθων μας
Και βγαίνουμε στον ήλιο
της καθημερινότητας
Κρυφοκοιτάζοντας με προσμονή
τη δύση του
Ας μην το κρύβουμε
Διψάμε
Για νύχτες, γεμάτες όνειρα,
ουράνιες πτήσεις και λαγνεία
Είμαστε,
σεμνοί ιπτάμενοι ονειρολάγνοι

1 σχόλιο:

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης