η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Από την Πηγή Πηγάζω

Από τον Αστέρα του Βορά ερχόμενος,
Ελκόμενος, Ορμώμενος
Τυμπάνων τον Κρότον, Αφουγκράζομαι
Από του Αιθέρος την Πηγή, Πηγάζω
Φως, εκ Φωτός Αληθινού, Φωνάζω.

Διασταύρωσης, Δισυπόστατων ενεργειών, Διαστάσεις,
Κυμάτων σχέσεων, Σχάσεις,
Απείρων ενώσεων, Ευθύς, Ευθείαν ετοιμάζω,
Την οδών μου των Βημάτων,
Οκτάεδρων, Οκτάγωνων, Ρόμβον ονομάζω.

Κόρη Μαύρη Οφθαλμού, Κεντράρω και Κορτάρω.
Της Αρτέμιδος τα βέλη εκστασιάζω,
Μουσική Διάχυσης δι’ αέρος,
Στα πέτρινα ηχεία όριά σας,
Διδάσκω Εύρος!!
Ήχους! Αστροπελέκια! Εκτινάσσω- Έρως!

Θερμών, Ψυχρών, Αερίων, Υδρατμών,
Ατμών τον Καθαρμόν,
Τα Ύδατα Καθαγιάζω,
Του Ιονίου Ιονίζω, του Πελάγου
Διδελφος Αδελφός,
Ομφάλιου Λώρου,
Ο Ομφαλός του Κόσμου,
Απόλλων Όλων, Φωτεινός!!

Τετρασέγγονος του,
Σημαιοφόρος του ονόματος του,
Μοναχός οδηγός, καλοκαιρινός.

Επάνω στις κορφές, πεθαίνομαι,
Πεθαίνω και Ανασταίνομαι!!
Σε Χειμώνα Μετατρέπομαι,
Γύρω από Φωτιά, Χαράς, Λατρεύομαι!!

Διός η Νήσος, Λέγομαι,
Πρώτη Άνοιξη, Αγάπης, Προφητεύομαι.
Των Ονείρων την Υγεία, Γεύομαι.
Εγγονός σου Μαίνομαι!!
Απ’το Σταυρό του Νότου, Αγναντεύομαι!!
Σε ΄σε Σταυρέ, Δια λογίζομαι, Λογίζομαι, Λυγίζομαι, Ζυγίζομαι.

Σπέρνομαι, Φυτεύομαι, Στη Μάνα Γή της Αττικής,
Ένα απόγευμα, Μιας Κυριακής,
Χρυσόλευκα Πανιά της Αθηνάς,
Προστατεύουν την Καρδιά,
Δεν μας πιάνουνε τα μάγια,
Σας το λέω άλλη Μια!!

Παρελθόντος μου Σοφία,
Μέλλοντος μου Απορία,
Χάραξα Νοητή Χρυσή ευθεία,
Σε γνωρίζω Ισημερία!!

Μέρα Νύχτα,
Νύχτα ή Μέρα,
Στρατιωτάκια ακούνητα,
Σ’ολάκερη τη Σφαίρα!!

Ρόδα της Ανατολής,
Της Δύσης Περιστέρα,
Μα Ταξιδεύουν οι Ποιητές κι ακόμα παραπέρα!!

Ρόδακας του Ιησού Χριστού,
Πατέρας, Αδελφός, Νυμφίος,
Τον Ραίνει Ιορδάνης Ποταμός,
Αφροδίσια Θείος.

Σβήνει Αφροδίτης Ο Καημός,
Αστέρας Λαμπερός,
Αρμονίας Οδηγός,
Νυμφεύεται Φύση η Ψυχή,
Και η Ψυχή την Φύση!!

Πνεύμα, Ύλη και Ψυχή,
Υγεία είναι στη Ζωή,
Ισορροπίας Λύση!!
Υιός Παρθένου, Ορέγομαι!!
Αθηνάς Σοφία, Αγάπη, Ελπίδα, Πίστη,
Αθηνάς Υγεία,
Δική μας είναι και της Αθηνάς η Νίκη!!

Κι αν μέσα σου Λογίζεσαι Θεά, Παντρεύομαι!!

Τρία ειν’ τα Τρίστρατα,
Τρεις και οι Σταυροί στον Ώμο.
Σταυρός μου είναι ο Νοός μου,
Σταυρός σου είναι του Νόστου,
Σταυρός μας, Ίπταται, Του Νότου.

Μέσα μου σ’εχω,
Εντός μου!!

Εφτά τα Πέπλα, Τ’ αμολάω!
Στους Σταυρούς επάνω τα Κρεμάω,
Τρικάταρτο Καράβι του Κόσμου Ενώσου!!

Ανέμους Αίολε Ζητάω,
Στα Σύμπαντα Στροβιλίζομαι και Πάω,
Αιθέρες Ωκεανούς οργώνω,
Πύρινες Ζωές Ενώνω.

Μέσα, Έξω, Πάνω, Κάτω,
Μπρός, Πέρα, Πίσω, Δώθε, Ανατρέπω,
Δε Φοβάμαι, Μα δεν Φτάνω,
Πετάω Ψηλά, Δεν Πέφτω!!

Πνεύμα είμαι ως έχω,
Χρυσόσκονη σας καταβρέχω,
Αν Σπινιάρω, Σας Αντέχω,
Ανατάσεσθαι!! Σας Βλέπω!!

Ζωές, Σαν τα Πουκάμισα,
Αλλάζω,
Σειρήνες του Μυαλού, Δαμάζω,
Λιγο πίσω αν κοιτάζω,
Την Ψυχή μου Μπρός σας Βγάζω!!
Κύκλος είναι η Ζωή, Γιορτάζω!!
Είμαι η Πηγή!!
Πηγάζω!!

2 σχόλια:

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης