Η δόση

Πρεζόνια μας κατάντησαν να ζούμε για τη δόση.

Γι αυτήν μιλάνε το πρωί
γι αυτή το μεσημέρι
κι ολημερίς κι ολονυχτίς αυτή
μας βάζουν στο μυαλό να μας κρατούν στο χέρι˙
τη δόση πως θα πάρουμε πότε θα μας τη δώσουν
το πως θα την κερδίσουμε
πόσο θα μας χρεώσουν.

Στον ύπνο και στον ξύπνιο μας
στοιχειώνει τα όνειρά μας
η δόση
η πολυπόθητη
η δόση η ξελογιάστρα.

Ω θεία δόση,
σώσε μας σώσε και τα παιδιά μας˙
εσέ με μύρια βάσανα και πόνους καρτερούμε
για σένα υποφέρουμε για σε αγωνιούμε˙
για σένα θυσιάζουμε δώρα και επιδόματα
για σε συντάξεις και μισθούς για σε τα φάρμακά μας
για σένα την περίθαλψη για σε την εργασία μας
για σε τα όνειρά μας˙
για σε μας ξεσπιτώνουνε μας κάνουνε ζητιάνους
για να ‘χουν να πληρώνουνε
τους δανειστές,
των αγορών ρουφιάνους.

Να πάν’ στο διάολο οι αγορές
με όλα τα ‘καλά’ τους˙
τούτες οι σύγχρονες θεές
μας πνίγουν μας σταυρώνουνε
για τα κεφάλαιά τους.