η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Ηλιέσσα

Φουρτουνιασμένη η θάλασσα
ψυχρή, ανεξιχνίαστη η Σελήνη

Φυσάει το αγέρι,
λυγερό το σφύριγμά του
και εσύ αδημονείς,
μ’αναζητάς…

Πού να’μαι άραγε;

Η βουή του ανέμου αντηχεί,
αντίλαλος στα μοναχικά μου βήματα.

Δεν ήξερα.
Η φαντασία μου
πρόσωπο χλωμό,
κείτεται σε ξενικό ντιβάνι,
άχρωμο
δίχως ταυτότητα.
Αταίριαστα είναι τα ρούχα,
δανεικά.
Και το κορμί αυτό
που είναι βουβό,
καμία γλώσσα δεν μιλά.

Ασθενική βοή
που χάνεται
στο αμυδρό φως της επίτοκης μέρας.
Λυσσομανάει ο άνεμος.
Η βάρκα κλυδωνίζεται.

Ανώδυνα είναι τα κύματα
σαν πούπουλα
σαλεύουν καθώς αργοχάνονται
στο πέλαγος
ταλαντεύομαι με χαρά
ανυποψίαστη.

«You are innocent »,
η φωνή του αγγέλου
αντηχεί στ’αυτιά μου
ο αντίλαλός της από τη μακρινή Νορμανδία
συνουσιάζεται με τα
κυανά νερά της Μεσογείου.
Άραγε, ποια θάλασσα είναι πιο άγρια ;
Ποια είναι η πιο αμείλικτη ;
Το κράξιμο των γλάρων
προμήνυμα
του ναυαγίου…
Θεριεύει η θάλασσα
και δείχνει τις κυανές θανατερές δαγκάνες της
τώρα
η μοίρα της βάρκας
που επιπλέει
είναι σταγόνα στον αδυσώπητο ωκεανό.

Δεν ήξερα.
Η φλόγα ετούτη ακόμη σιγοκαίει…
Ονειρεύεται
κελαρυστά παγωμένα νερά
μιας βάθρας
στην καρδιά του βουνού.
Η Ηλιέσσα της γνέφει
μειδιώντας.

Και εκείνη αγναντεύει νοερά
την αγέρωχη κορμοστασιά της
νοιώθοντας την απουσία
να διεισδύει
σε κάθε ίνα του κορμιού της
καθώς μετουσιώνεται σε πόνο.
Η Ανεμόεσσα της γνέφει, ξανά
τυλίγει τη λυγερή θαλασσινή πνοή της
και την φιλά στο στόμα
η βορινή αλμύρα του Αιγαίου
γαργαλητό στα χείλη.

Στα ταραγμένα όνειρά της,
η συνουσία των νερών
την σαγηνεύει.
Είναι όραμα ;
Η γυνή βουτάει στον πυθμένα
της θάλασσας,
και επιπλέει.
Ο βυθός την ξεβράζει στ’ανοιχτά του Αιγαίου.
Το κορμί της ένα κουβαράκι,
που τραντάζεται
με ορμή
καθώς αφήνεται στη ροή των κυμάτων.

Η εικόνα της γοργόνας
κρέμεται ξεθωριασμένη
στους βρώμικους τοίχους του καφενέ.
Θέλει να βρέξει τα χείλη της
στο σφουγγάρι του ψαρά
να νοιώσει τη θάλασσα μέσα της.

Κάποτε,
σε μακρινούς τόπους
μας παραπλάνησε
το κόκκινο της φλόγας,
που θέριευε αγέρωχα.

Η ψυχή,
αποδημητικό πουλί,
φτερούγισε
με ορμή
επάνω από φουρτουνιασμένα κύματα.

1 σχόλιο:

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης