Γεννήθηκα σ’ αυριανό
πανοπτικό κλαδί
από παιδί είχα μεγάλη θέα
Κι είδα να υπάρχουν
άνθρωποι με προστάτες
κι άνθρωποι ξέσκεποι
σαν κουπαστή
Ώσπου ο αφρός των κυμάτων
το παιδικό ασήμι
μας ραντίσει με καινούρια νέα
εξαιρέσεων σπανίων [σ]πλην
άλλος θα ’χει τη Χάρη
κι άλλος το Παγκάρι
Πώς είπατε;
Δεν καταλάβατε;
Πορτοκαλάδα από λεμόνι θέλετε;
Είσαι κι εσύ παιδί του Geppetto
ή καρπός ζυγοστάθμισης
τρελών ερώτων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου