Χάλκινο φεγγάρι

Η αυλή - το σκότος

το Χάλκινο φεγγάρι

που α(ντα)-νακ-(α)-λ-(α)-εί

το φώς

οιμέρεςοινύχτεςοιώρεςταλεπτάδευτερόλεπτα

που είσαι

παρών

στις αναμνήσεις

δεν ξαποσταίνουν

ποτές

οι στιγμές

ομοιοκαταληξία

αιωνιότητας

προάγγελος

της πτώσης

του Θανάτου

σαρκικός έρως

ηδονή(ς)

αναπαραγωγή

και μια

τόση δα

μελαγχόλια

που ξέρει

τόσο καλά

να κρύβεται

πίσω από

το δάχτυλό της.

Θέλω να σε αφήσω έγκυο

την πρώτη

την πιο αληθινή

φορά που κάνουμε έρωτα

το ένστικτο

το ηφαίστειο

και η λάβα μαζί που ξεχύνεται

οργισμένη

Είναι οι δύο όψεις

της ίδιας αλήθειας.

Στο αμυδρό φώς

Του Χάλκινου φεγγαριού

Η κόρη του διαμαντιού

Νανουρίζει τώρα

Την προαιώνια θλίψη της.

Πορεύεται

Με το Χάλκινο φεγγάρι.