ορυμαγδών απλώνεται σε νοητά πανό κυρτώνει
κοινωνικής απόπτωσης σενάρια δραπετεύουν
από ασκήσεις επί χάρτου τρικλίζει η φορά
του εκφερόμενου κυρίαρχου λόγου ενώ
διείσδυσης προσπάθεια εξακολουθεί
να στερείται εύστοχης έκφρασης τροχιά
καθώς αναπολείς ένα χτες που θα θελες γι αύριο
κι όμως σήμερα τριγύρω χαζεύεις ασκόπως
Η αυθεντικότητα σου παραπαίει σαμποτάροντας
τη σχέση σου με το υπερβατικό συνεχές
βουλιάζεις στην εικόνα που σου φορέσανε
καθώς αδυνατείς να αλλάξεις κουστούμι
λόγω παρουσίας εν μέσω κρίσης ταυτότητας
χάνεσαι σε αυτό που οι άλλοι ράβουν για σένα
και οι πρόβες θανάτου αδυνατούν να χειριστούν
το άγχος που σε τροφοδοτεί σε ρόλους χρήσιμους
για το μίξερ που σε κονιορτοποιεί σε εύπεπτο χυλό
Η αδύναμη πίστη σου ως λοβοτομή της ικανότητας
να ονειρεύεσαι την κατάκτηση του παράδοξου
της ύπαρξης βάζει τρικλοποδιά κάθε φορά που
επιχειρείς να κατανοήσεις τα δεδομένα που
καθορίζουν τα όρια μιας πραγματικότητας
εξασφαλίζοντας την υποτακτική στάση που
γονυπετής εξαντλείς σε επίκλησης δέους
προς μια επιφοίτηση χειρισμού ελέγχου
τόσο άσκοπη συνάμα κουραστικά επίμονη
Εσύ συντηρείς τους ακούραστους πολυπράγμονες χειριστές σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου