μικροί θάνατοι αναστάσεις

Θα έρθει επιτέλους και ετούτη η ώρα

η δική μας,

θα είμαστε ξύπνιοι,

με τα μάτια της καρδιάς

ορθάνοιχτα,

ευάλωτοι και τρωτσε αργή﷽﷽﷽ρωνόοί

θα κοιτάμε κατάματα

το πεπρωμένο μας

αληθινά

ζωντανοί

Η ζωή μας,

όσιο

σκήνωμα

σε αργή

αποσάθρωση

θα γίνει

ξανά

νεκρανάσταση.

Θα ηχήσουν

και πάλι

οι καμπάνες

που έκτοτε

σιγήσαν…

δεν κατανοήσαμε

ποτέ

το νόημα

ποτέ

δεν είδαμε

τίποτα άλλο

από τους φόβους μας.