θεσπέσιες...
θανάτου φίλημα !
σαν η καρδιά αναταράσσεται
στις μελωδίες
κείνο το δείλι διάλεξες
κείνο το βλέμμα
να προσπερνά ασταμάτητο
χαμένο καρφωμένο
στα άνθη
στις προσταγές της άνοιξης
κείνο το δείλι διάλεξες
κείνο το βλέμμα
να φύγεις
να χαθείς
μακριά στο ξέθαμπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου