(στους πολιτικούς
αρχηγούς).
Από
λαϊκή χορωδία
Εισαγωγή
Άργησα
τα Χριστούγεννα
να
βγω να σας τα ψάλω ˙
βρήκα
τις πόρτες σας κλειστές
κι
είχα εισπράξεις πενιχρές .
Γι
αυτό για την πρωτοχρονιά
νωρίς
θα σας τρατάρω
να
σας προλάβω ανοιχτούς
μήπως
και τα ρεφάρω.
Κι
αν τότε σας τα έψαλαν
του
έθνους οι ηγέτες
ο
‘‘Δίας’’ κι ο ‘‘Απόλλωνας’’
οι
νεφεληγερέτες,
τώρα…
θα
τους τα ψάλει ο λαός
σ’
ωραία χορωδία
τρίβοντας
στα μούτρα τους
αιώνων
κοροϊδία ˙
και
…
θα
τους τα ψάλει για καλά
να
κλείσει η τραγωδία.
Πρόλογος
Τα
κάλαντα που είπατε
τ’
ακούμε χρόνια τώρα˙
τώρα
και μας ν’ ακούσετε
θαρρούμε
ήρθε η ώρα.
Και
θα τα πούμε λαϊκά
χύμα
και τσουβαλάτα ˙
όσοι
μας κυβερνήσατε
τα
κάνατε σαλάτα ˙
σαλάτα
μακεδονική
με
δυο αυγά μελάτα
μη
σας κοπεί η όρεξη
στα
δείπνα τα χλιδάτα.
Κύριο
μέρος
Αρχιμηνιά
κι αρχιχρονιά
σπουδαίοι
μας ηγέτες
που
τη ζωή σας ζήσατε
αρχόντων
υπηρέτες…
αρχιμηνιά
και αρχιχρονιά
πουλήσατε
κοψοχρονιά
τη
χώρα την ομορφονιά
και
ο μήνας έχει εννιά.
Καθίσατε
επάνω μας
σαν
την κακιά τη μόρα ˙
στον
τοίχο μας εστήσατε
μας
εκτελείτε τώρα ˙
να
πάρετε σαν αμοιβή
αφεντικών
διακρίσεις,
σε
πονηρές off
shor-ιες
μαύρες
καταχωρίσεις,
λύτρα
του ξεπουλήματος ˙
επαίνους
και βραβεία˙
κι
αφού εκαταργήσατε
την
Κυριακή αργία,
βγάζετε
τώρα στο σφυρί
τα
σπίτια του κοσμάκη
χτισμένα
με το αίμα του
και
με ξερό ψωμάκι ˙
κι
έχετε λάβει πρόνοια
εν
πλήρη συμφωνία
να
ξεπουλήστε μπιρ παρά
το
μαγαζί γωνία.
Άλλα
μας λέγατε πρωί
κι
άλλα το ίδιο βράδυ
θέλοντας
έτσι ύπουλα
να
την ε βγάλτε λάδι.
Όμως…
τα
ψέματα τελειώσανε
σας
πήραμε χαμπάρι ˙
βρεγμένους
θα σας κλείσουμε
σε
καραβιού αμπάρι,
που
θα σας πάει στ’ ανοιχτά
όλους
τρελή παρέα,
όπως
εκείνη η όμορφη
βάρκα
του μπάρμπα Αντρέα
άμεσα
αφού σαλπάρει ˙
το
κρίμα να πληρώσετε
βαθειά
θα σας φουντάρει
γιατί
μας ξεπουλήσατε.
Τα
ηνία θα σας πάρουμε
και
για τη φρουτοπία
μόνοι
μας θα σαλπάρουμε
στου
Τομ την ουτοπία ˙
και
πίσω μας αφήνοντας
μαύρη
προϊστορία
θ’
αρχίσουμε να γράφουμε
αληθινή
ιστορία ˙
χωρίς
την εκμετάλλευση
ανθρώπων
απ’ ανθρώπους
χωρίς
πολέμους και στρατούς
χωρίς
αφέντες και αστούς,
σε
κοινωνία ισότητας,
γνήσιας
αδελφότητας ,
πλέριας
ελευθερίας
(κι
όχι όπως της Τροίας…),
που
σεις τη λέτε ανέφικτη
τη
λέτε δυστοπία
μα
είν’ η μόνη εφικτή
μοναδική
ευτοπία….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου