Πές μας

Ποια Χείρα μας τραβά αόρατη ποια Μοίρα
μας βλαστήμηξε, άγαρμπα τόσους αιώνες
και σέρνει μας' απ' τα μαλλιά ένοχους με μια τύχη
αρρωστημένη-ανόθευτη και στις ελπίδες ''Στείρα''.
***
Ποιο Αστέρι δειλά φεγγοβολά το βήμα
μιας Χώρας που αποδέχτηκε τη Δύναμή Σου Ω καις μας!
μες τα σκοτάδια, ατρόμαχτη πορεύεται μια Φάρα...
που άκρη ως άκρη φύτευσε το σπόρο σου, Χριστέ μας!
***
Ποια φλέβα δεν διεκδίκησε τούτον το εξαίσιο αίμα,
που μόνο Εσένα φλέρταρε με νικημένο βλέμμα
κοίτα πως αγωνίζεται μονάχο μα με Πίστη
να μην βοά θρηνητικά μετά το σκότος-..μνήμα!
***
Ποια λύση, το γόρδιο δεσμό της μοναξιάς μας
θα λύσει τα αδιέξοδα-μέσα στη ''θλίψη'' δές μας
ο αέρας χρόνια που φυσά, μας καίει δε δροσίζει.
***
Πές μας, αν έχουν τελικά ''Πατρίδα'' οι χαρές μας...!