η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Στην αμυγδαλιά του πατρικού κήπου

Πώς  άνθισαν  απόψε  τα  κλαδιά  σου
που  σ΄έντυσαν  νυφούλα  σε  μια  μέρα,
και  λάλησε  του  πόθου  σου  η  φλογέρα,
λουλούδιασαν  δροσάτα  τα  φιλιά  σου!

Ως  σ΄είδα,  μου  εφάνη  η  καρδιά  σου
γοργά  πώς  χτύπαε - ωσάν  τη  μέρα
μικρούλα  που  σε  φύτεψα  πιο  πέρα,
στου  κήπου  μας  την  άκρη - η  ματιά  σου,

να  βρεί  το  φίλο  που  έχασε  εζήτα.
Λές  νάταν  πλάνη,  η  νάταν  πίκρα
το  πατρικό  μου  σπίτι  που  είχα  αφήσε;

Θυμάμαι  τή  στιγμή!  Μονάχος  βγήκα
απ΄  την  πόρτα  του  σπιτιού - μονάχος  μπήκα.
Γεμίζει  η  στάμνα  της  ζωής  και  τρέχει  η  βρύση...

Από την  συλλογή του Αριστομένη Λαγουβάρδου, <<Στα απόκρυφα τοπία  της  μοναξιάς>>

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης