ΑΡΧΩΝ ΕΞΚΑΛΙΜΠΕΡ

Μας έχει κουράσει αυτή η αναμονή

όλοι μας περιμένουμε στου ορίζοντα το βάθος

το μανιτάρι της φωτιάς  μέσα στα σύννεφα

φωτιά τα Σόδομα και ο κεραυνός φωτιά κι η Πομπηία

θα καταλύσει η ακοινώνητη ύπαρξη

τις πενιχρές τις μέρες των ανύπαρκτων ανθρώπων

μες το μυστήριο της λάμψης  της σιωπής

Κι η ελευθερία !

Τι θα απογίνει η ελευθερία του φραπέ!

Κι ελευθερία της βιτρίνας !

Κι η ελευθερία  να διαμαρτύρεσαι δαρμένος !

Κι η ελευθερία

να σ'έχουν σα σαρδέλα ντανιασμένο

μες στο δυάρι στο λεωφορείο στο μετρό

κι η ελευθερία

σαν παλιόσκυλο του δρόμου να σε διώχνουν

από δουλεία από σπίτι από ύπαρξη

οι Πρίγκηπες τέταρτης πέμτης γενεάς

δημοκρατών διαδόχων ! Πού το βάζεις!

Με κνώδαλα δύο τριών σεμιναρίων να τους στηρίζουν

Μην απελπίζεσαι όμως

μον' να κοιτάς του ορίζοντα το βάθος.