ΑΠΟΣΤΡΟΦΟΣ

                     Συμμαζεύω λέξεις, σκέψεις, βιώματα

Επικεφαλίδες, μετρώ και ξαναμετρώ

                     Το διανυθέν μήκος με

                     Αστιγματική ματιά.

                     Κεφάλαια σκόρπια, συνδέσεις πρόχειρες

                     Δρωμένων επιπόλαιες συρραφές

                     Εικόνων

                     Το χθες σήμερα επιτακτικό

                     Ζητάει εξηγήσεις και πιάνει τους λογαριασμούς

                     Που μένουν σε εκκρεμότητα από χρόνια

                     Μα τα πρόσωπα έχουνε λιώσει

                     Τα ιμάτια διεμερίσθησαν προ πολλού και ο κλήρος

                     Με βγάζει άκληρο και παραπαίοντα

                     Μεταξύ των μακρών και βραχέων φωνηέντων μου

                     Στην ακαταστασία των λαθών μου να βρίσκω

                     Σταθερό άλλοθι αθροίζοντας 

                     Τις χρεώσεις.

                     Κατά τα άλλα, τα ράφια μου σφύζουν

                     Από φιλόδοξες λεξιθηρικές στοιβάξεις

                     Και πάσης φύσεως προσεγγίσεις

                     Επί παντός του επιστητού

                     Με βιολετί πινελιές πού και πού στη χρώση

                     Της φαντασίας.

                     Τίποτα...

                     Στην ουσία, μια παρατεταμένη προσκόλληση

                     και μια διαρκής εμμονή

                            -με προφανώς αποχρώντα λόγο-

                     Στη βασανιστική αναίδεια 

                     Της έκθλιψης.

Από τη συλλογή «ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ», του Δημήτρη Μπρούχου (εκδ. «απόστροφος», 2007).