ελπίδες μου... τρελές μου ελπίδες.. 
που με κάνετε να περπατάω  ξυπόλυτος  πάνω σε γυαλιά.. 

με βάζετε να αγγίζω την φωτιά.. 

και ύστερα με ρίχνετε πάλι μέσα στο αδειανό μου δωμάτιο.. 

καμιά φορά νιώθω πως δεν αντέχω άλλο αυτό το άρρωστο 
ταξίδι σας, 

αλλά από την άλλη τίποτα δε θα είχε νόημα χωρίς αυτό