Κ Ρ Α Υ Γ Η

εγώ σ΄ακούω σαν κραυγή

απόηχος ψιθυριστών κυμάτων

Φωνή αν είσαι σιωπηλή

 μορφή στην φαντασία των βημάτων

στην καρδιά μου έχω κρύψει ένα νησί

σ΄ευχαριστώ που το φροντίζεις

βρέχεται με χρώμα θαλασσί

μα κόκκινο το χρωματίζεις ….

στον ουρανό θα φτάσει η φωνή

μα θα΄ ναι μοιρασμένη σε κομμάτια

κάθε κομμάτι το μυαλό μου πυρπολεί

κοιμάσαι συ μα τα δικά μου κλείνουν μάτια

στην ψηλότερη κορφή της κραυγής

σαν αθλητής ακροβατώ με πείσμα

πόδια φτερά σε δρόμο άλλης γης

μα δεν χωράς ποτέ στο ποίημα …..