η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της
Και ξανά.
Ο θόρυβος της πόλης είναι βόμβος  

στο κάθισμα μου, πρωί στις έξι  
κάθε αγουροξύπνημα ο εαυτός μου  
απέναντι στην επιβολή.

Ο διχασμός που σε μπερδεύει.

Πως σταματάς να σκέφτεσαι;

Από πού παράγεται η γλώσσα;

Ερωτήσεις από τη Δύση στην Ανατολή  

και η επιστροφή.  
Το εκκρεμές της πλατείας  
και μια λύρα από το μπαλκόνι,  
με τα γκρι λουλούδια, ακούω.

Αντικατοπτρισμός, κενότητα.

Μελαγχολία και νίκη.  

Και ξανά εργασία.  
Και ξανά απελευθέρωση.  
Και ξανά συνέλευση.  
Και ξανά δημοκρατία.  
Και ξανά φωνάζει ο Μάης στον Ιούλη  
Γενική Απεργία. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης