Το ‘ξερε πως όλα αλλάζουν,
πως ό,τι θεωρούσε απίθανο,
να που το βλέπει τώρα πιθανό.
Θυμόταν – άλλοτε –
τους χαφιέδες ξοπίσω του,
να παρακολουθούν το που θα πάει
κι αυτός να ξεφεύγει πάντα με τέχνη
και να κρύβεται.
Τώρα δεν τρέχει πια κανείς
κρυφά ξοπίσω του
κι ας προσέχει αυτός ακόμα πιο πολύ
κι ας κρύβεται ολοένα και πιο συχνά
και προπαντός
ας ξέρει πως με τίποτα πια
δε μπορεί να ξεφύγει,
αφού το που πηγαίνει είναι σ’ όλους γνωστό,
ενώ ο ίδιος απλώς το υποψιάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου