η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

..................... (El. F.)


Νομίζω ξεκίνησε με ένα μήνυμα 
Η με ένα βλέμμα
Έχει σημασία; 
Οι άκρες του στόματος μας 
Πιασμένες με μανταλάκια μόνιμα 
Οι κόρες των ματιών μας, κεράσια 
Λιώναμε σαν παγωτά 
Στην παραλία
Τον Αύγουστο 
Και μετά περάσαμε τον ήλιο
Και κάηκε η πλάτη μας
Τώρα βάζουμε γιαούρτια 
Μπας και περάσει 
Το κάψιμο 
Κάποια στιγμή θα φύγει 
Και την επόμενη φορά 
Οπωσδήποτε αντηλιακό 
Τόνοι αντηλιακό 
Προστασία με τα τσουβάλια 
Να μην νιώθουμε τον ήλιο 
Και όταν καούμε πάλι 
Θα καθόμαστε 
Από φόβο 
Κάτω από την ομπρέλα 
Σε όποια σκιά βρούμε 
Κι όταν καούμε πάλι 
Από την αντηλιά
Θα σταματήσουμε να βγαίνουμε στον ήλιο 
Θα αμπαρωθούμε σπίτι μας
Και θα καούμε από το παράθυρο 
Κάποιο πρωί 
Που το ξεχάσαμε επίτηδες ανοιχτό 
Ύστερα τα παντζούρια 
Θα είναι πάντοτε κλειδωμένα 
Και όταν ακόμα η ατμόσφαιρα 
Θα μας φανεί  αποπνικτική 
Θα έχουμε το κλιματιστικό
Να δουλεύει στο φουλ 
Μέχρι κάποια στιγμή 
Αν είμαστε τυχεροί
Να πεθάνουμε από το κρύο 
Χαρούμενοι και δροσεροί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης