Ο ΕΚΑΝΤΟΤΑΕΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Άνοιξα τα μάτια με πολύ κόπο 

Είμαι στην ίδια θέση όπως πριν 
Μα πρέπει να πέρασαν εκατό χρόνια 
Μια και το σύννεφο που είχα κολλήσει στη δική μου 
   γωνιά τ‘ ουρανού 
Έχει πια ξεκολλήσει κι ένα δέντρο 
   με μαύρα φύλλα 
Είναι τώρα στη θέση του

Είναι κλειδαμπαρωμένο το παραθύρι 
Ενώ το κορίτσι είναι πια γυναίκα που δραπετεύει από το στό-
   μα της 
Και λημέρι το στόμα μου κάνει κρύβεται στις λέξεις μου 
Το σώμα της οι έλξεις μου και το παράπονό τους

Θ.Δ.ΤΥΠΑΛΔΟΣ-Από την ποιητική συλλογή "Τα Θολωμένα Μάτια της Στίλβης"-εκδόσεις Φαρφουλάς, 2016