ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Πιάστηκε μυστικά το φεγγάρι

-για λίγο -

στα σιδερένια πλέγματα της νύχτας .

Και οι κραυγές των σκυλιών

σκέπασαν την πίκρα των εραστών.

Έσβησε η αγάπη  

στους λάκκους των χοιροβοσκών,

αργά το δειλινό …

Και απέμειναν τα σήμαντρα

σκουριασμένα στους ξεχασμένους ναούς

να θυμίζουν μακρινές δόξες

νικημένων βασιλείων …

Μάταια περίμεναν οι πιστοί στους ερειπώνες

τον αέρα να δροσίσει τις ελπίδες

κείτονταν ξερές σαν κόκκαλα νεκρών γύρω

από αρχαία χαλάσματα …

Η ζωή έφυγε ολότελα

από τις καστροπολιτείες του νότου …

Έμεινε η μοναξιά, ακέραιη

ελαφρά θλιμμένη 

έχοντας για συντρόφια λέξεις δίχως ήχους …