ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ

Θα ξυπνήσεις σε μια άλλη ζωή,

με το φίλτρο της καρδιάς σου

απαλύνω, λευκό, διάφανο,

να τυλίγει το μυθικό σου όνειρο.

Ο ταπεινός ουράνιος θόλος

σκοτεινιάζει άχρωμα

στο μουντό άυλο τοπίο

με τα αγριολούλουδα,

χωμένα σε βραγιές.

Η αύρα σου φωσφορίζει μαύρο φως

στην ατσάλινη υφή

καθώς απολιθωμένες σκιές

φωτίζουν την ψυχή σου.

Μια θαυμάσια διαύγεια

ολοκληρώνεται με τις έξι αισθήσεις,

καθώς τα φιδίσια μαύρα μακριά σου μαλλιά

πλέκονταν ομοιόμορφα στη σκέψη μου.

Μια φωτιά από ανάλαφρο χιόνι

φλέγεται μέσα στα σωθικά μου,

προερχόμενο από το φιλί σου,

καθώς έμεινε στα χείλια μας

αιώνια, όταν καιγόμασταν.

Άναψα απέραντα άσβεστα κεριά,

κατέβασα την κιθάρα σου,

τραγουδώντας ανάγλυφες μουσικές

που πάντα σε συγκινούσαν.

Οι σκιές των βλεφαρίδων σου

κείτονταν σε ύπνο ανάλαφρο

φωτίζοντας τα κρυστάλλινα κόκκαλα,

καθώς η απολιθωμένη φωτογραφία σου

κυματίζει νοερά στο προσκεφάλι σου.

  

Το πρόσωπό σου έλαμπε

βυθισμένο στο απόλυτο κενό

του πεπρωμένου μου,

καθώς η μυστηριώδης λεπτή λάμψη

εξαφανιζόταν στο απύθμενο

σκοτάδι της μοναξιάς μου.

Ο βουβός ήχος κάθε σταγόνας δροσιάς,

του μορίου της άκαυτης στάχτης,

παρασέρνει ατάλαντα

στο νερό το προσωπείο σου,

όταν ταξιδεύει το πνεύμα σου,

σε άλλες ζωές, αθάνατες.