Το κυματάκι
σιγαλό
όταν
γλυκοφιλά την ήσυχη ακτή
και της φλοισβίζει
στο αυτί
λόγια απαλά
και τρυφερά
για να την
ξεπλανέψει
και να
εισχωρήσει μέσα της˙
και όταν πάλι
ατίθασο
επάνω της
ξεσπά τον άγριο θυμό του
κι αφρίζοντας
βρυχώμενο
της ρίχνεται
ακράτητο
και της ζητά
να υποταχθεί
ή να μεριάσει
να διαβεί
ωραία γράφει
ποίηση
σαν του
τυφλού του ποιητή
που ‘γραψε για
του ήρωα
την ουλομένην
μήνιν.
Ποίηση
και η γαλήνη
της ψυχής
κι η ταραχή
της
ποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου