η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Θα υπάρχεις όταν έχω αδειάσει;


Μη μου μιλάς για τα ποτάμια.
Ότι δεν μπορείς να πιάσεις το ρυθμό τους,
να απλώσεις βαθιά τα μακριά σου πόδια,
να τα διπλώσεις σε τρίγωνα.

Εγώ παραπαίω στις γραμμές αυτές
και βάζω φωτιά στις βιβλιοθήκες.
Εγώ ονειρεύτηκα τον εαυτό μου
σαν πεταλούδα μέσα σε φέρετρο.

Δες σχισμές που αφήνουν οι λέξεις ανάμεσά μας,
ενώ γράφω αυτό το ποίημα ολόγυρά σου
και σου φωνάζω έεειι τώρα είμαι εδώ,     
μα καθώς πετάω ύστερα,
με εξαφανίζω.

Μη μου μιλάς για τα ποτάμια.
Αυτά κι αν δεν γυρνάνε πίσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης