η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Τσαλαβουτώ

Τραγούδησα τον πόνο μου
περπάτησα την αγωνία μου
και τώρα επιτέλους
είμαι στο καταπράσινο λιβάδι
χοροπηδώ από χαρά πάνω του
τσαλαβουτώ στο υγρό του χώμα.
Κι άξαφνα μυρίζω το αίμα 
πάνω στο σώμα μου που
κόλλησε πηκτό και δεν φεύγει
των ανθρώπων που πάτησα.
Ψάχνω αστέρι να κρεμαστώ
αλλά είναι ψηλά.
Ζητώ απεγνωσμένα τον δολοφόνο
να μου πάρει το κεφάλι
αλλά δεν βρίσκω κανέναν.
Η αδιαφορία τους είναι χειρότερη από φόνο.
Ξυπνώ από τον εφιάλτη.
Είναι η ώρα του μυστικού περάσματος.
Είμαι το αίμα που κόλλησε πάνω σας.
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης