Εκ του πονηρού

Δεν θέλω πια, ν’ ακούσω άλλο τραγούδι,

που να μιλάει γι’ αγάπες σου παλιές,

που σε αφήσανε φτωχό και ορφανούλι

και τη καρδούλα σου γεμάτη από πληγές.

Δεν θέλω πια, ν’ ακούσω άλλο τραγούδι,

που να μιλάει για επαναστάτες ποιητές,

μα που τους πιάσανε στο τέλος οι κακούργοι

και τους δικάσανε οι μαύροι δικαστές.

Γιατί είναι ύποπτα όλα τούτα τα στιχάκια

και σου γεμίζουνε τη γκλάβα με λογάκια,

που εκπορεύονται από σκοτεινές πηγές,

γι’ αυτό και γω σου λέω μη τα λες.

Μη μου πουλάς μπλουζάκι Τσε Γκεβάρα,

ούτε και Χέντριξ στη διαπασών,

πάψε να οδύρεσαι για όσους τους τρελάναν,

με paranoid και pink floyd το the wall.

Δε θέλω πια ν’ ακούσω άλλο τραγούδι,

που να μιλάει για καημούς και συμφορές,

ότι μας φτύσαν και μας κλέψανε τ’ αρκούδι

κι’ ότι σκοτώσαν τον παππού με μαχαιριές।